Kαι οι δυο ταινίες μου άρεσαν και μου άρεσαν πολύ. Όλα έδειχναν ότι "Ο Αρτίστας" θα σαρώσει φέτος -κάτι που έγινε κιόλας-, ήταν δίκαιο; ΝΑΙ! Με κεφαλαία κιόλας βροντοφωνάζοντας σε όσους δεν τους άρεσε η συγκεκριμένη ταινία. Μα είχε μια μαγεία που ξεχνούσες ότι εν έτει 2012 βλέπεις βωβό κινηματογράφο. Προσωπικά τη χάρηκα τόσο που το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας μοιάζει πολύ λίγο για αυτήν την ταινία. Είχε μαγική σκηνοθεσία, έξυπνο σενάριο και δυο υπέροχες ερμηνείες χαρίζοντας ένα Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου στον Ντιζαρντάν και μια υποψηφιότητα Β' Γυναικείου στην Berenice Bejo.
Για τον Β' Γυναικείο δε θα πω κάτι μιας και τις "Υπηρέτριες" δεν τις έχω δει ακόμα, οπότε δεν μπορώ να μιλήσω για τη νίκη της Spencer, όμως για τον Α' ανδρικό, αφού είδα και τους "Απογόνους", που όλοι μιλούσαν για ερμηνεία ζωής για τον Clooney, βγαίνοντας από την αίθουσα πριν κανένα μήνα είχα πει... "Ο Ντιζαρντάν το 'χει δικό του". Οι "Απόγονοι" πραγματικά απορώ γιατί ήταν συνηποψήφιοι στο "Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας" με ταινίες όπως το "Hugo" και το "The Artist". Ευτυχώς οι προβλέψεις μου επιβεβαιώθηκαν.
"Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας" για τον "Αρτίστα". Ξέρω πολύ σπάνια -6 συνολικά φορές- το Όσκαρ "σκηνοθεσίας" δεν έχει πάει μαζί με την "καλύτερη ταινία". Την Κυριακή το βράδυ που έβλεπα τα Όσκαρ ήθελα να ξαναγίνει. Το Όσκαρ σκηνοθεσίας ήθελα να πάει στον "Hugo", όχι μόνο γιατί ο Σκορτσέζε υπέγραψε μια από τις καλύτερες ταινίες της ζωής του, αλλά γιατί πραγματικά οι δυο ταινίες αυτές έπρεπε να φύγουν νικήτριες φέτος, η κάθε μια παίρνοντας μαζί της ένα από τα δύο σπουδαιότερα βραβεία της βραδιάς. Στενοχωρήθηκα που δεν το πήρε, ωστόσο το "Artist" το άξιζε και με το παραπάνω.
"Όσκαρ Α' Γυναικείου" για της "Σιδηρά Κυρία" της Meryl Streep. Καλά η ταινία στο σύνολό της μια μετριότητα. Αν αυτό ήταν βιογραφία, εγώ είμαι ο Πάπας. Αν ξαναγύριζαν το "Ημερολόγιο" και αν αυτή η συμπαθητική γιαγιάκα δεν ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ, η ταινία θα ήταν αξιοπρεπέστατη. Όμως για βιογραφία, πέρασε και δεν ακούμπησε. Από την κατηγορία μεγάλες απούσες η Τζόντι Φόστερ και η Κέιτ Γουΐνσλετ για το "Θεό της Σφαγής", η Mισέλ Γουΐλιαμς θα μπορούσε να απουσιάζει σίγουρα. Έχοντας δει τις ταινίες που πρωταγωνιστούν οι 4 από τις 5 συνηποψήφιές της, αναλογιζόμενος την απουσία των 2 κυριών που ανέφερα προηγουμένως, θα έλεγα ότι χάρηκα που το πήρε η Στριπ (17 φορές υποψήφια έχει υπάρξει συνολικά), όμως έχω δει πολύ καλύτερες ερμηνείες από την ίδια και σε πολύ καλύτερες ταινίες, ας αναφέρω για παράδειγμα το 2008 την ερμηνεία της στο Doubt, που επρόκειτο για μάχη στήθος με στήθος με τη νικήτρια Wisnlet. Από την Close και τον "Albert Nobbes" της δεν απειλούνταν καθόλου, όσο και αν μας βομβάρδιζαν στην αρχή με αυτό, σε μια καθόλα μέτρια ταινία με αδύναμη ερμηνεία. Το γιατί δεν το πήρε η Davis, δεν ξέρω. Θα δω και το "The Help" και θα σας πω. Ωστόσο η Στριπ έπαιξε συμπαθητικά μια γιαγιάκα με άνια. ΟΚ, μάλλον το πήρε γιατί πολύ αδικία είχε παιχτεί εις βάρος της, θα το προτιμούσα σε άλλη ταινία.
Και πάμε στα "τεχνικά", όπου το "Hugo" σάρωσε και με την αξία του. Ήχος, οπτικά εφέ, φωτογραφία και Καλλιτεχνική Διεύθυνση! Και "ναι" ήταν ο ορισμός του "Art Direction" αυτός. Η ταινία ήταν άρτια σε όλα της τα σημεία, αδιαμφισβήτητο φαβορί, όπως και για τη "Φωτογραφία". Πραγματικά τα πλάνα ήταν τόσο ζωντανά, τόσο μαγικά... θα μπορούσε μόνο "Το Δέντρο της Ζωής" να το συναγωνιστεί, αλλά στην προσωπική μου ψηφοφορία το "Hugo" ήταν η επιλογή μου. Το μόνο που με δυσαρέστησε ήταν ότι δεν πήρε το Όσκαρ του "Μοντάζ" και το πήρε το "Κορίτσι με το Τατουάζ". Σιγά το μοντάζ! Όχι και για Όσκαρ! Που πιο πολλά κενά σε 2,5ωρη ταινία δεν έχω ξαναδεί! Ενώ το "Χιούγκο" από την άλλη είχε κάτι εναλλαγές, άλλο πράγμα. Τα "οπτικα εφέ" θα μπορούσαν άνετα να είχαν πάει και στον τελευταίο Χάρι Πότερ, αλλά και στο "Χιούγκο" καλά είναι.
Όσον αφορά το μακιγιάζ, νομίζω ότι άξιζε και με το παραπάνω στη "Σιδηρά Κυρία" και τα κοστούμια στον "Αρτίστα". Καμία αντίρρηση. Το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου έπρεπε να είχε πάει στον "Αρτίστα" και όχι στο "Μεσάνυχτα στο Παρίσι" του Γούντι, ενώ το Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου έκατσε καλά στο κατά τ' άλλα πολύ αδιάφορο "Οι Απόγονοι", που για μένα το πήρε απλά για να το πάρει. Προσωπικά αυτό είχα ψηφίσει, αλλά να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν ξέρω γιατί. Διαίσθηση; Το "Χιούγκο" πολύ καλός ανταγωνιστής.
Αδιαμφησβήτητα μεγάλοι απόντες της βραδιάς της 26ης Φεβρουαρίου ήταν τα καλά τραγούδια. Το "Μan or Muppet" ήταν ένα συμπαθέστατο τραγούδι και όχι το καλύτερο της ταινίας. Μπροστά στο άλλο συνηποψήφιό του, όμως, έμοιαζε αδιαφιλονίκητο φαβορί. Μεγάλος απών και ο "Τεν Τεν" από την κατηγορία καλύτερου "Animation".
Τέλος, όσον αφορά τη μουσική επένδυση νομίζω πήγε επάξια στον "Αρτίστα", ενώ για τα "Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας" και Β' Ανδρικού Ρόλου δεν έχω σχηματίσει άποψη, αφού δεν έχω δει καμία από τις υποψήφιες ταινίες, εκτός από το "Μια εβδομάδα με τη Μέριλυν" της δεύτερης κατηγορίας.
Για μένα τελείωσε μια αρκετά καλή κινηματογραφική χρονιά και αποδόθηκαν σχεδόν για πρώτη φορά τα Όσκαρ στους σχεδόν καλύτερους κατά κοινή γνώμη.
